Οι διορθωτικές κινήσεις

Οι διορθωτικές κινήσεις που θα τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με στόχο οι αποφάσεις να «κλειδώσουν» το αργότερο έως τον Σεπτέμβριο (κατά την τελική φάση της αξιολόγησης του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής από τους επικεφαλής της τρόικας), προβλέπουν:

1 Την παροχή περισσότερων δόσεων για την εξόφληση των συσσωρευμένων οφειλών, άνω των 12 δισ. ευρώ, προς τα ασφαλιστικά ταμεία (πρόταση που, κατ’ επανάληψιν, είχαν υποβάλλει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννης Βρούτσης και ο υφυπουργός Β. Κεγκέρογλου). Για την «προσαρμογή» της ρύθμισης των χρεών στα πραγματικά δεδομένα της αγοράς «πιέζουν» τόσο ο διοικητής του ΙΚΑ Ρ. Σπυρόπουλος όσο και η διοικητής του ΟΑΕΕ Γ. Κωτίδου, έχοντας διαπιστώσει ότι «οι ρυθμίσεις που αποφασίστηκαν δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα» και πως ο μεγαλύτερος αριθμός των οφειλετών είτε δεν εντάσσεται σε ρύθμιση είτε τη «χάνει» στην πορεία, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στην καταβολή των υψηλών δόσεων (μόνο 12 για τα νέα, από 1/1/2013, χρέη και 37 τον τρέχοντα μήνα για τα «παλαιά»-βεβαιωμένα μέχρι τις 31/12/2012). «Επιβάλλεται μια ρύθμιση οφειλών α λα ιταλικά», δηλώνει στην «Η» ο διοικητής του ΙΚΑ, υπογραμμίζοντας ότι στη γειτονική χώρα πρόσφατα αποφασίστηκε η τακτοποίηση των οφειλών σε 120 δόσεις.

2 Τη ρύθμιση χρεών προς τον ΟΕΚ, που μολονότι αποφασίστηκε σε κυβερνητικό επίπεδο «πάγωσε» ύστερα από το βέτο της τρόικας, παρατείνοντας την αγωνία 97.343 δανειοληπτών του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας. Η διάταξη που έχει αποφασιστεί να προωθηθεί θα δίνει τη δυνατότητα στους δανειολήπτες να παρατείνουν τα δάνεια έως και δέκα χρόνια πληρώνοντας χαμηλότερες δόσεις και χωρίς να χάσουν την επιδότηση επιτοκίου.

3 Τη θεσμική αποκατάσταση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την επαναφορά της δυνατότητας των εργοδοτικών οργανώσεων και της ΓΣΕΕ να συμφωνούν μισθολογικούς όρους που θα ισχύουν υποχρεωτικά για τις επιχειρήσεις?μέλη τους και τους εργαζομένους που εκπροσωπούν (με το σημερινό καθεστώς μπορούν να διαπραγματεύονται και να συμφωνούν μόνο «μη μισθολογικές» ρυθμίσεις). Στο ίδιο πλαίσιο, στελέχη του ΠΑΣΟΚ διεκδικούν την επαναλειτουργία της διαιτησίας που έχει καταργηθεί στην πράξη (προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας για μισθολογικές διαφορές μπορεί να γίνει μόνο με κοινή συμφωνία των εργοδοτών και των εργαζομένων) έως και την επαναφορά της «επεκτασιμότητας» των κλαδικών συμβάσεων αν τις υπογράφουν οργανώσεις που αποδεδειγμένα εκπροσωπούν πάνω από το 50%.

4 Την απόσυρση της «οδηγίας» της τρόικας για επανεξέταση της απαγόρευσης του «λοκ άουτ» (του δικαιώματος ανταπεργίας των εργοδοτών) στο πλαίσιο της επαναδιαμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου για την κήρυξη απεργιών. Οχι μόνο επειδή το ελληνικό Σύνταγμα δεν το επιτρέπει, αλλά και επειδή δεν υπάρχει «ισότητα όπλων» μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Η θέση αυτή ενισχύεται και από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που, όμως, δεν «βοηθά» την ελληνική πλευρά να επιμείνει στη διατήρηση του διοικητικού «βέτο» σε ομαδικές απολύσεις (δεν ισχύει σε καμία χώρα-μέλος της Ε.Ε).

www.imerisia.gr